زندگی مثل یک اتاق نقلی پر از خنزر پنزر است. روی دیوارهاش
هم پر است از قاب عکس و خاطره. اگر عکس و خاطره ها رو برداری، میشود یک اتاق
نقلی خالی با دیوارهایی که دوده شوفاژ زده. یکسری مربع، مستطیل، دایره و بیضی سفید
هم روی همان دیوار میماند که بدجور توی ذوق میزند.