زندگیه دیگه کنترل زد که نداره. بعد از چیزی
که پیش میاد تصمیم میگیری قایم شی. نمیشه یهو شیفت دیلیت کنی همه چیو و تموم شه
خلاص شی و سربلند و سوت زنان دست کنی تو جیبت و قدم زنون به ادامه زندگی بپردازی.
نهایتن شاید بتونی یه پارچه بندازی رو گذشته و بری یه سمت دیگه. مهاجرت کنی و اون
تیکه از زندگیت که گند زدی رو ول کنی به امون خدا که بشه اسباب و اثاثیه بی صاحاب
زیر پارچه سفید.