نظرم این است در سال جدید مثل کاسکو بی زبون پسرخاله که نبات نبات می گوید بشینم روی یک شاخه- هرچند مصنوعی- پای راستم را جمع کنم و بی توجه به اطراف زندگی کنم و هر از گاهی جیغ اگر نمی زنم سوت بزنم یا یک صوت که شنیده ام را تقلید کنم تا بالاخره مورد تایید واقع شم و سیب جایزه بگیرم.
سبزه عید را هم که مامان با سلیقه تمام بته جقه وار درستش کرده بگذارم روی سرم و منتظر شوم که سیزده که رسید با نحسی سال نود بیوفتم توی جوی آب و برم یک جای درست و درمون.
