آن هنگام که ژوزف نیسفور نی ئپس اولین عکس جهان را ثبت میکرد از روح حساس دخترانه الهام گرفته بود. روح حساس چیزی شبیه کاغد عکاسی است که اگر یکهو و بی هوا نور ببیند سیاه میشود و میسوزد. نوردهی اش کار هر کس نیست و گاو نر اگر نخواهد، مرد کهن لازم دارد.
شب که میرسد، از پناهگاهش بیرون می آید. لباس خواب و دمپایی نرم رو فرشی دارد که روی زمین لخ لخ نمیکشد. لباس خوابش تور توری نیست و نمی داند جنسی بودن ینی چه. پیژامه طوسی با خال های ریز و درشت صورتی و بنفش گشادش را که پا میکشد خوابش میگیرد. آستین های لباسش- که آن هم خاکستری است با خال های ریز و درشت صورتی و بنفش- را مثل کاکرو ی فوتبالیست ها میدهد بالا و میرود پشت پنجره می ایستد و منتظر می ماند که مهتاب تبدیلش کند به گرگ قصه.
